Het Hooibeestje, onze 3de doelsoort.

 
Eerste generatie Hooibeestje, 24 mei 2016, Wachtebeke.
Marie-Rose Buyst. ©

Het Hooibeestje is veelal een vergeten vlindertje. Het kleine wollige beestje kwam vroeger algemeen voor in onze kruidenrijke en schrale gras- en hooilandjes. Deze soort heeft in principe niet veel nodig als biotoop, maar dat ze bijna niet meer voorkomen in ons projectgebied, zegt veel over onze omgevingskwaliteit.

Midden augustus vliegt het Hooibeestje op zijn top. Dit is de 2de generatie van het jaar en de aantallen liggen dan meestal veel hoger dan bij de 1ste generatie die zijn piek heeft in het begin van juni.

 
Fenologie van het Hooibeestje in het projectgebied. De dikke blauwe lijn betreft waarnemingen van 2016 tot eind juli.
Project dagvlinders Durme- en Scheldegebied. ©

Momenteel hebben we in ons projectgebied 5 zones waar we met zekerheid kunnen spreken van een populatie. Er zijn wel enkele plaatsen waar soms al eens een zwerver wordt waargenomen tussen 2 kernplaatsen van het Hooibeestje. De 2 grootste populaties bevinden zich in het Heidebos te Wachtebeke/Moerbeke en rond de dijken van de Schelde tussen Dendermonde en Uitbergen. Daarnaast hebben we ook nog kleinere geïsoleerde kernen rond het klaverblad van de E17 te Sint-Niklaas, de taludbermen van de E17 te Waasmunster en langs de Schelde tussen Dendermonde en Baasrode. Op 1000 km² is dat maar povertjes als je weet dat deze soort vroeger overal voorkwam. Ook nu is het duidelijk dat in de verstedelijkte en agrarische omgeving deze soort volledig is verdwenen.

 
Verspreidingskaart van het Hooibeestje in het projectgebied (2013-2016).
Project dagvlinders Durme- en Scheldegebied. ©

Hooibeestjes (kleine Zandoogjes) vertoeven graag in drogere bloemrijke graslanden met veel afwisseling qua vegetatie. Zo moeten er kortere open stukjes grasland zijn met ruigere delen en er mag hier en daar ook een opschietende struik of boom staan (om te verpoppen!). Plaatsen waar o.a. konijnen zorgen voor de open grazige stukjes worden veelal bevolkt met Hooibeestjes. Maar ook in nattere hooilanden kan je ze aantreffen. Hooibeestjes zetten eitjes af op diverse grassoorten en overwinteren als rups op deze waardplant. Het is dus noodzakelijk dat er gras ongemaaid of onbegraasd blijft staan.

 
Biotoop van het Hooibeestje, 6 juni 2016, Berlare. 
Project dagvlinders Durme- en Scheldegebied. ©

Op zondag 14 augustus gaan we samen op zoek naar het Hooibeestje in de bermen en graslanden in het oosten van ons projectgebied. Er zijn al waarnemingen geweest in het verleden maar het is niet duidelijk of het hier over een populatie gaat of dit enkel zwervers betreft. Meer info onderaan in de rubriek 'Komende activiteiten'.

Grote weerschijnvlinder gezien in andere boscomplexen!

 
Grote weerschijnvlinder in zijn biotoop, 17 juli 2016, Buggenhout. Kristof Daelemans. ©
Inzet foto: Een uniek moment, 30 juli 2016, Weert/Bornem. Marleentje Paelinckx. ©

Het is verheugend te merken dat de Grote weerschijnvlinder op nieuwe locaties wordt waargenomen. Zo is er o.a. een waarneming in de bossen van Buggenhout en aan de oostzijde van ons projectgebied, in de bossen van Weert/Bornem. De waarnemingen zijn bevestigd met foto en dat kunnen we alleen maar toejuichen! Proficiat aan de waarnemers Marleen en Kristof!

Ondanks jaarlijkse inspanningen in de bossen van Berlare, waar het grootste aantal waarnemingen zijn gedaan, is het geen sinecure om deze op foto vast te leggen. Het is dan ook geen soort die zich veel laat zien. De beste periode is in de ochtend en late namiddag wanneer zij uit de kruinen afdalen om bv. op de grond te gaan drinken op modderige paadjes. Ook op uitwerpselen van honden, paarden, koeien en stenen worden ze vaak slurpend aangetroffen op zoek naar vocht en mineralen. 

De piek in de vliegperiode is voorbij, maar het is niet onmogelijk dat je ze nog steeds kan aantreffen.

Zoek dan vooral in open dreven van vochtige bossen met Wilg en Ratelpopulier, en kijk dan vooral op plaatsen waar bv. modderige mountainbike paden zijn. Uiteraard moet het warm en zonnig weer zijn.